Re: Dialekte

Home Foren METAL HAMMER’s Ballroom Couch Dialekte Re: Dialekte

#5872887  | PERMALINK

bp-kaos

Registriert seit: 14.11.2008

Beiträge: 1,152

Ahnenforschengk

„Hüör ens, Rita, dinnen Mann, de wierd doch nu ouch en etlechen Weeken pensiuniert. Hät he alt ens drüöwer nohgedaiht, wat he dann den ganzen Dag donn söül?“

„Dat weït he alt. He well ierscht ens bluß töcken, on dat hät he sech noh all den brassels Johren jo ouch verdiënt.“

„Wenn dat su eïfach wör. Ech kenn do en Beïspell, do lehßte dech lang. Noh nem Vierdeljohr woren die Frauen van den Pensiunären ferdeg für et Mängken. Die hatten all die Tiet en Rouhen ehren Hushault am Loupen gehaulen, on nu wor de ‚Ruheständler‘ den ganzen Dag em Dengen on am Römkommandieren. Die können eïfach nit stell setten. En alles kallen se em eren. Min Kusine kom do op en Idee on riët ehrem Mann, ens Ahnenforschengk te driewen. Dat wör doch ouch jet für dinnen Eel. Du glöüfß nit, wie dat fluppden. Rösteg wor he en Rechtengk Stadtarchiv ongerweges. He vermessden dat Kantur gar nit mieh.“

„Do sähßte jet, Lotte, on wie geïht dat vür sech?“

„Du nömmß et Stammbuok on geïhß nom Stadtarchiv. Do fengt men alles, wat van sinnen Vürfahren do es. Du staunß Bouklötzker, wat do für nen Houpen Tüg erömsteïht. Wenn die et nit hant, dann hät et nömmes. Terierscht söckßte dir einen ut van den Äulern on dann wiër einen van Dinnen Grutäulern. Alles geïht nit, do kömmßte büs en Tuck. Vleïhts mottßte dann ouch dohen fahren, wo die herkommen. Die sind jo nit all ut dem Solig.

Usen Nohber, der Werner, de hätt sech den Vatter van sinnem Vatter utgekiëken. Dat hät he äwwer sier wiër opgegewen. Du glöüfß et nit, wat do henger dem sinnen Namen em Kirkenregister stong. Er war ein rechter Fuselssüpper, hatt do der Paschtur gegeschriëwen. Met dem doun he keïnen Stootmaken. He versouht et mit der Oma. Do wor he nit wiet kuomen. Bei nem gruten Für en Hückeswagen woren alle Kirkenbüöker verbrangkt.“

„Interessant“, et Rita wor nöüschiereg worden. Et sooch alt sinnen Eel en Gedanken nom Stadtarchiv socken on et wor Rouh em Huße.

„Sag ens, wat kost dat dann em Stadtarchiv?“ frohden et Lotte.

„Nix, du mottß bluß die Saken selwer erutsüöken. Vaselwer darfße die Urkunden nit met heïm nehmen. Esenn on dir jet kopieren darfße. Dat bruckt äwwer Tiet.“

En paar Mont speder begeenden sech die twei tuofälleg. Et Rita koun gar nit su sier kallen, wie et woul. Der Eel hatt sech stracks op de Söck gemackt on erutkrïegen, datt sinnen Uropa mütterlicherseits ut dem Waldeckschen stammden. De wor met der Kiepe nom Solig kuomen, öm Linnen te verkoupen. Do hatt he dann die Uroma gefreït. Drömswellen hatt der Eel et Rita egeladen, en Tour noh Waldeck te maken. Dreï Daag woren die twei do bliëwen. Nit bluß wegen der Ahnenforschengk. Die Begeende gefiël en su guot, datt se et anger Johr dohen en Firjen fahren wellen.

„On wat wor met der Ahnenforschengk?“ frohden et Lotte.

„Jo, dat wor su, su jet gött et eïntlech gar nit. Stell dir vür, do es nen Möller, dat wor der äulste Bruoder vam Eel sinnen Uropa. De freïden eïn van vier Söstern, die äulste. Äwwer äs nen Konden op de Weïlt kom, wor die jong Frau gestorwen. De Möller, nit full, freïden die tweide Söster. Die hatt Glöck on wor tiëhn Johr met dem bestadt. Dann dätt se sech van hütt op morn met nem Handwerksburschen durch et Lüüsch.

Die Frau Nommer dreï wor die dreïde Söster, wo he nu eïmol draan on en der Familleg wor. Dat arm Dier sturf an ner Longenentzündengk, on wat et Schlemmste wor, die vierde Söster hatt ongertöschen alt jet vam Möller ongerweges. Et wuort gehierodt on dann, noh etlechen Johren, dätt der Möller de Ougen tuo. Sin Frau hatt nit völl van em gehatt. Äwwer jong wor se noch on rösteg.

On dat glöüfßte nit, wo die en Oug droß geschmiëten hatt: op den Konden van ehrer äulsten Söster. De wor nit völl jönger äs sie selwer on offwall et jo eïn Schwitte wor, kounen se domols hieroden. Äwwer nu hault dech faste. Die Frau wor nu nit bluß de Tante van ehrem eïgenen Mann, ouch dem sin Stiëfmotter, on nu kömmt et, ehr eïgen Stiëfschwiëgermotter.

Wat meïnßte, wie der Eel et nu met der Ahnenforschengk hät!“

Das war Solinger Platt.
Das Schönste daran ist, ich kann mich mit Holländern exakt so unterhalten, und sie verstehen fast jedes Wort. Umgekehrt dasselbe.
Norddeutsche dürften´s ja dann noch einfacher haben.

--

Póg mo thóin [/CENTER]